Εκδήλωση με Αφορμή το Έθιμο του Κλήδονα από το Σύλλογο Κρητών Άνω Λιοσίων και Ζεφυρίου.

                                       Ανοίξετε τον Κλήδονα στ’ Αϊ-Γιαννιού τη χάρη

                                      να πάρω ‘γω το μήλο μου κι η νιά το παλικάρι.

Ο Σύλλογος Κρητών Άνω Λιοσίων και Ζεφυρίου και ο Δήμος Φυλής σας προσκαλούν σε εκδήλωση με αφορμή ένα από τα πιο όμορφα έθιμα της Κρήτης, αυτό του Κλήδονα, το Σάββατο 8 Ιουνίου και ώρα 9:30μ.μ..
Η όμορφη βραδιά που θα ντύσει με τις κοντυλιές του ο Γιώργος Ζερβάκης, θα φιλοξενηθεί στο χώρο των σχολείων, Φυλής και Αθηνών, δίπλα στο κλειστό του Αγίου Νικολάου Άνω Λιοσίων.
Η είσοδος θα είναι ελεύθερη.

Κάποιες χαρακτηριστικές μαντινάδες αφιερωμένες στον Κλήδονα:

                        

 Φέρτε τ’ αμίλητο νερό νεράιδες του Κληδόνου,

 κι ας τάξουμε στη χάρη του ν’άρθουμε και του χρόνου. 

   Το «μήλο» μου το κόκκινο στο Κλήδονα το βάνω

    να σμίξει με τη μοίρα μου και αύριο το βγάνω.

Ο Κλήδονας είναι ένα ελληνικό έθιμο που τελείται σήμερα στις 24 Ιουνίου, την ημέρα του Αγίου Ιωάννου, και ως εξής: 

Την παραμονή του Αϊ-Γιαννιού, οι ανύπανδρες κοπέλες μαζεύονται σε ένα από τα σπίτια του χωριού, όπου αναθέτουν σε κάποια ή σε κάποιες από αυτές να φέρουν από το πηγάδι ή την πηγή το "αμίλητο νερό". Επιστρέφοντας στο σπίτι όπου τελείται ο κλήδονας, το νερό μπαίνει σε πήλινο δοχείο, την υδροφόρο, στο οποίο η κάθε κοπέλα ρίχνει ένα αντικείμενο (μήλο πράσινο ή κόκκινο, κόσμημα, κλειδί κ.α.), το λεγόμενο ριζικάρι. Στη συνέχεια το δοχείο σκεπάζεται με κόκκινο ύφασμα, το οποίο δένεται γερά με ένα κορδόνι ("κλειδώνεται") και τοποθετείται σε ταράτσα ή άλλο ανοιχτό χώρο. Εκεί παραμένει όλη τη νύχτα υπό το φως των άστρων. Οι κοπέλες επιστρέφουν ύστερα στα σπίτια τους. Λέγεται ότι τη νύχτα αυτή θα δουν στα όνειρά τους το μελλοντικό τους σύζυγο.

Ανήμερα του Αϊ-Γιαννού, αλλά πριν βγει ο ήλιος -ώστε να μην εξουδετερωθεί η μαγική επιρροή των άστρων-, η υδροφόρος νεαρή της προηγουμένης φέρνει μέσα στο σπίτι το αγγείο. Το μεσημέρι, ή το απόγευμα, συναθροίζονται πάλι οι ανύπανδρες κοπέλες. Αυτήν τη φορά όμως στην ομήγυρη μπορούν να συμμετέχουν και παντρεμένες γυναίκες, συγγενείς και γείτονες και των δύο φύλων, καλεσμένοι για να παίξουν το ρόλο μαρτύρων της μαντικής διαδικασίας.

Καθισμένη στο κέντρο της συντροφιάς, η υδροφόρος νεαρή ανασύρει ένα-ένα από το αγγείο τα αντικείμενα, που αντιστοιχούν στο "ριζικό" κάθε κοπέλας και μια άλλη, κάποια που έχει ποιητικό ή μαντικό ταλέντο απαγγέλει ταυτόχρονα τυχαίες μαντινάδες. Μαντινάδες που είναι επηρεασμένες απλώς και μόνο από τη θέα του ριζικαριού, αφού η μαντιναδολόγος δεν ξέρει σε ποιον ανήκει το κάθε ριζικάρι. Η μαντινάδα που αντιστοιχεί στο αντικείμενο (ριζικάρι) της κάθε κοπέλας θεωρείται ότι προμηνάει το μέλλον της και σχολιάζεται από τους υπόλοιπους, που προτείνουν τη δική τους ερμηνεία σε σχέση με την ενδιαφερόμενη.